Aktualności

Aktorka podkreśliła, że Festiwal Zaczarowanej Piosenki to coś więcej, niż tylko ogólnopolski konkurs dla utalentowanych wokalnie osób z niepełnosprawnościami. Wspomniała również, że projekt, którego pierwszą edycję fundacja „Mimo Wszystko” zorganizowała w 2005 roku, odmienił życie wielu osób. Uwierzyły one, że – mimo niepełnosprawności – mogą realizować swoje muzyczne pasje. Wielu laureatów festiwalu ukończyło Akademie Muzyczne, nagrało płyty, występuje z koncertami. W trakcie konkursu zawiązały się przyjaźnie, które trwają od lat. Telewizyjne transmisje Festiwalu Zaczarowanej Piosenki gromadziły co roku wielomilionową publiczność. Znacząco zmieniały one wizerunek osób z niepełnosprawnościami w polskim społeczeństwie.

Dzięki uprzejmości prof. dr. hab. Michała Węgrzyna, dyrektora Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, sobotni koncert odbył się w zarządzanych przez niego magicznych przestrzeniach. Prócz Anny Dymnej, Mateusza Janickiego i dyrektora Michała Węgrzyna, półfinalistów, publiczności oraz jurorów powitała również Maria Klaman, zastępczyni prezydenta Krakowa.

– Jestem niezwykle wzruszona – wyznała na scenie Aneta Bogacka-Karcz, dyrektorka małopolskiego Oddziału Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych. – Dziękuję Annie Dymnej i pracownikom fundacji „Mimo Wszystko” za to wydarzenie. Wspieranie osób z niepełnosprawnościami to przede wszystkim budowanie relacji. Festiwal Zaczarowanej Piosenki takie relacje tworzy. Dlatego jest on niezwykle ważną, cenną inicjatywą, którą należy wspierać.

Trzydzieścioro czworo wokalistów – podzielonych na kategorie do 16 lat i powyżej 16. roku życia – nie ukrywało ekscytacji przed występem. Niektórzy przyznawali się do tremy. Inni twierdzili, że są spokojni i z każdym werdyktem się pogodzą. W tamtej chwili najważniejsze dla nich wszystkich było to, by na scenie jak najpełniej wyrazić siebie.

Wokalne zmagania poprzedził występ Sargisa Davtyana, jednego z jurorów półfinału.

– W tego rodzaju wydarzeniach najważniejsza jest autentyczność – tłumaczył dziennikarzom, przed wejściem na scenę, zwycięzca „Debiutów” 56. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. – Tej prawdy będę szukał w półfinalistach podczas dzisiejszego koncertu. Od dawna obserwuję Festiwal Zaczarowanej Piosenki. Poznałem jego uczestników. Dlatego wiem, że niepełnosprawności w żaden sposób nie ograniczają posiadanego talentu wokalnego.

Prócz Sargisa Davtyana w jury zasiedli: Jacek Wójcicki (przewodniczący), Lidia Jazgar (sekretarz), Barbara Stępniak-Wilk, Weronika Kowalska i Łukasz Szczepanowski. W Ogrodzie Botanicznym rozbrzmiewały m.in. utwory Anny Marii Jopek, Krystyny Prońko, Krzysztofa Krawczyka, Zbigniewa Wodeckiego, Andrzeja Piasecznego, Roxany Węgiel, Grzegorza Ciechowskiego, Agnieszki Osieckiej oraz Krzysztofa Komedy. Słychać było, że grono tegorocznych półfinalistów to osoby kształcące się muzycznie, nieprzypadkowo wybrane na etapie preselekcji. Półfinaliści pytani o to, czy aby nie wybrali dla siebie zbyt trudnego repertuaru, zgodnie odpowiadali: „Jeśli spadać, to jedynie z wysokiego konia”. Albo: „Poprzeczkę należy stawiać sobie wysoko”. Interpretacje utworów nie tylko budziły entuzjazm publiczności. Niejednokrotnie skłaniały ją również do refleksji – tak, jak w przypadku Wiktorii Urbanowicz, która wykonała piosenkę „Miałam jej twarz” z musicalu „Waitress”.

– Wybrałam ten nostalgiczny utwór, ponieważ opowiada on również o moich doświadczeniach – wyznała 16-latka. – Zamierzałam się nimi tutaj podzielić. Chciałabym, żeby ludzie wreszcie dostrzegli, że mam identyczne emocje jak osoby zdrowe. Moja niepełnosprawność nie świadczy o tym, co noszę w głowie i sercu. Jestem szczęśliwa, że mogłam się tu dzisiaj zaprezentować.

O radości z występu w Ogrodzie Botanicznym i szczęściu, które daje śpiewanie, mówiło wielu półfinalistów. Podkreślali, że przestrzeń muzyki ich uskrzydla. Staje się dla nich odskocznią od nie zawsze łatwej rzeczywistości.

– Na tej scenie było mi fantastycznie – podkreśliła 11-letnia Julia Robótka, która zaprezentowała się w utworze Ryszarda Rynkowskiego „Pięknie  żyć”. – Uwielbiam śpiewać. Gdy to robię, jestem szczęśliwa i czuję się bezpiecznie.

– Owszem, tremę lekką mam – przyznała z czarującym uśmiechem 32-letnia Elżbieta Bogacz, która zaśpiewała „Kto ma tyle wdzięku, co ja?” z repertuaru Danuty Rinn . – Ale kiedy wyjdę na scenę, natychmiast się od niej uwolnię. Będzie we mnie wówczas sama radość i petarda. Bardzo utożsamiam się z tekstem utworu, który tu wykonam. Mam nadzieję, że dobrze mi pójdzie. Od dzieciństwa śpiewanie daje mi radość. Babcia mówiła: „Pamiętaj, Eluś, muzyka nigdy cię nie zostawi. Ona zawsze będzie przy tobie i nada sens twojemu życiu”. Zobaczymy, co będzie. Muzycznie kształcę się od pięciu lat.

Zanim ogłoszono konkursowy werdykt, zaprezentował się Krakowski Chór Dziecięcy oraz Michał Ziomek, zwycięzca 9. Festiwalu Zaczarowanej Piosenki, który obecnie, wspólnie z małżonką Angeliką, tworzy muzyczny projekt „Ziomkowisko”. Jacek Wójcicki przyznał, że gremium jurorskie łatwego zadania nie miało. Ostateczną decyzję musiało jednak podjąć. Do finałowego etapu zakwalifikowali się: Amelia Jakubik, Antoni Łukasiewicz, Szymon Prokop, Oliwia Smoczyńska, Wiktoria Urbanowicz, Kinga Wylęgły (kat. do 16 lat); Patrycja Błach, Elżbieta Bogacz, Kacper Kujawski, Aleksandra Nykiel, Jakub Saniternik, Martyna Anna Wójcik (kat. pow. 16 lat).

A przegrani? Cóż…

– Nie udało się tym razem – mówił 26-letni Karol Tomasiak. – Ale dobry humor mnie nie opuszcza. Dobrze było tu przyjechać, dla atmosfery tego półfinału, dla wspaniałej energii i fantastycznych ludzi.

Finaliści 17. Festiwalu Zaczarowanej Piosenki zmierzą się, 14 czerwca, na Rynku Głównym w Krakowie. Zaprezentują się tam również w duetach z gwiazdami: Michałem Bajorem, Agnieszką Chylińską, Reni Jusis, Ralphem Kamińskim, Magdą Umer i Wiktorem Waligórą.

Grzegorz Młynek

Fot.: Jarosław Praszkiewicz